Dakloos

Hier even een berichtje wat Hans en ik samen geschreven hebben. Het is vanuit zijn perspectief geschreven maar we hebben het samen even bij elkaar gesteld, ik heb even geen tijd om het zelf te schrijven. Veel lees plezier.

Hier even een bericht vanuit China, Beijing.Na een goede voorbereiding op Heidebeek zijn we dondermorgen vertrokken richting Schiphol vanwaar we vertrokken naar Duitsland om vervolgens door te vliegen naar Beijing (China).Eenmaal aangekomen bleek al snel dat er nog een koffer in Duitsland stond… maar geen ramp de volgende dag werd deze keurig afgeleverd in een hotel bij ons in de buurt. Verder verliep alles buitengewoon goed. Buiten de luchthaven stonden onze contactpersonen samen met Thijs ons op te wachten waarna ieder team naar hun eigen locatie vertrok waar ze deze periode verblijven.Thijs en ikzelf sliepen in een huis waar nog andere mensen zaten maar deze plaats hebben we verlaten om ruimte te maken voor een van onze eigen teams die zelf op een niet erg comfortabele plaats zaten, maar daar meer over na de olympic outreach.Vandaar dat wij (Thijs en ik) gister even een tijdje dakloos zijn geweest maar na wat heen en weer reizen en bellen hebben we toch weer een plek gevonden waar we tot maandag kunnen blijven. Maandag zullen we naar een appartement verhuizen waar we hopelijk de rest van de tijd kunnen blijven.Even over wat we hier allemaal gedaan hebben en wat we komende tijd willen gaan doen. De teams zijn er al op uit geweest om de stad te verkennen. Zo zat een team in de Mac Donalds en kwamen daar een meisje tegen die J… nog niet kent, na een praatje hebben ze met haar kunnen praten en heeft zij voor het eerst in haar leven zelf gepraat. Gisteravond zijn er praatbijeenkomsten bezocht en vanmorgen zijn we naar de internationale gemeente geweest, daar hebben alle 5 de teams geholpen met de paspoort en veiligheid-check, Vanwege de Olympische spelen moeten de mensen die naar de kerk komen ook helemaal met een scanner gefouilleerd worden. Zelfs bij de kerk is de regering uitermate voorzichtig.Zelf heb ik vrijdag nog even een bezoekje gebracht aan een ziekenhuis hier in Beijing. Toen ik donderdag vertrok vanuit Nederland had ik al wel last van mijn enkel maar wilde daar zelf niet helemaal aan toegeven, en door de drukte bleef ik ook doorlopen. Maar vrijdag aangekomen in China was mijn enkel best wel gezwollen en zijn we voor de zekerheid toch maar even langs gegaan…. Hier zeiden ze dat ik te maken had met een infectie en een ontsteking en dat ik naar een ander ziekenhuis moest gaan voor verder onderzoek…. (dan te weten dat het ziekenhuis waar ik was een beetje lijkt op een slagerij). Maar zelf nam ik als besluit dat ik het nog even wilde afwachten. Na het bezoek aan het ziekenhuis zijn we bij een van de teams langs gegaan om te kijken hoe het met hen ging. Daar aangekomen wilde ze gelijk voor mijn voet en de situatie B…… en hebben we dus gelijk actie ondernomen, de volgende morgen “zaterdag”werd ik wakker en was de zwelling zo goed als weg en begon mijn dieprode enkel weer een beetje normaal van kleur te worden. Kijk dat zijn nog eens mooie verhalen om over te schrijven al zeg ik het zelf…. Natuurlijk houden we het nog wel in de gaten maar als het blijft zoals het is ben ik een dankbaar persoon!Morgen gaan de teams er op uit om een kijkje te nemen bij de Chinese muur en zullen ze op pad gaan om contacten te leggen en met mensen praten.Wij (Thijs en ik) zullen sommige contacten bezoeken en zorgen dat we weer verhuizen naar onze nieuwe plek.Vanmorgen heb ik met veel van de leiders en deelnemers gesproken, sommige moeten echt even wennen maar over het algemeen gaat het heel erg goed en heeft iedereen het ontzettend naar zijn/haar zin. Vanaf dinsdag hopen wij de teams op te gaan zoeken om hen te bemoedigen en samen met hen uit te stappen in de plannen die ze hebben gemaakt.Elke dag hopen we minimaal een team te bezoeken om mee te lopen met hun programma.Het is echt geweldig om te zien dat alles zo goed verloopt, natuurlijk is dit iets waar we de afgelopen anderhalf jaar naar hebben toegewerkt maar nu zien we daadwerkelijk het resultaat…. en dan is dit nog maar het begin. De deelnemers en leiders zie je groeien en hun geloof word soms wel even op de proef gesteld maar het is echt super zoals iedereen zich inzet. Iedereen is ontzettend enthousiast en gaat er helemaal voor.Tot zover even een update vanuit Beijing waar over 5 dagen de Olympische spelen zullen losbarsten.En vanaf deze plek ook even een bedankje naar jullie, dat jullie ons zo omringen…. Dat maakt mijn hart warm en het bouwt geloof. We zien dat de puzzelstukjes in elkaar vallen.En groet vanuit het mooie, warme Beijing,

Hans Leeflang