dinsdag 26 augustus 2008

Weer thuis

Inmiddels ben ik weer een week terug uit Beijing. Het is een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb op mijn blog. Mijn excuses daarvoor. Mijn labtop is gecrashed in Beijing dus was het niet mogelijk iets te schrijven. Ik wilde ook nog wat andere foto's laten zien, maar dat kan pas weer over een maandje als ik mijn labtop terug krijgt.
Dus binnenkort rond ik hier het verhaal van China af en laat ik weten wat de plannen zijn voor komende tijd.
Ik geniet nu nog van 2 weken vakantie daarna begint het Heidebeek seizoen weer, met grootse plannen voor mij. Daarover binnenkort meer.

Vriendelijke groet,
Matthijs

vrijdag 8 augustus 2008

Hier eindelijk wat foto's
Openingsceremonie kijken in het Holland Heineken House

Holland Heineken House

.............................

Ik voor de countdown, laatste uurtjes

Having fun with Thomas

Drukke straat bij het plein van de hemelse vrede

.............

Heeeeeeeeeeeeel veel mensen en iedereen wil ons op de foto

De hele stad is volgehangen met deze vlaggen/banners


woensdag 6 augustus 2008

Drukke dag

10:00uur 's ochtends 7-8-2008

We hebben een drukke dag voor ons liggen, vandaag bezoeken Hans en ik 2 teams. We gaan alle teams langs om te kijken hoe het gaat. We doen altijd even een rondje tijdens het eten hoe het met iedereen gaat. Het gaat vooral erg goed met alle mensen, af en toe even iemand die vermoeid is of iemand die een cultuurshock heeft. Maar daar hebben de teams goede leiders voor om ze daarin te helpen. We houden van alle teams ook een blog bij, dus mochten jullie nog veel tijd over hebben om te lezen:

http://teamfanwann.blogspot.com
http://teamsquadd.blogspot.com
http://teamluana.blogspot.com
http://teamhistorymaker.blogspot.com
http://devlammetjes.blogspot.com

Morgen is het zover dan is het 8-8-2008 dan beginnen de Olympische spelen hier, het is geweldig om te zien hoe mooi de stad er nu uit ziet, overal plantenbakken en mooie bloemperkjes. Gebouwen die nog niet afgebouwd zijn, zijn helemaal ingepakt met grote reclame's van Beijing 2008, lantarenpalen zijn helemaal behangen met mooie vlaggen, de hele stad staat in het teken van de spelen. (Hans en ik zijn van plan vandaag voor het eerst foto's te gaan maken, iedere keer vergeten) Gisteren zaten we in een taxi, we reden langs het stadion en het zwembad, ongelooflijk hoe groot en mooi dat dat geworden is, vorig jaar dachten we nog: dat krijgen ze nooit op tijd af, nu is het een schitterende plek.

We maken ook nog altijd hele grappige dingen mee hier, zoals gister in die taxi hadden we weer een slaper, de 2e taxichauffeur deze week die heel de tijd in slaap viel.
Wij lagen helemaal dubbel van de lach dat die vent zn ogen iedere keer dicht gingen. Hans zat naast hem, we hadden afgesproken dat we hem laten slapen en als het mis loopt dat Hans aan zn stuur trekt, de goeie richting in. Hij reed recht op pillonen af, ik hoopte datie ze raakte maar hij reed er nét langs, wat een lol hadden wij.

Hartlijke groetjes,
Matthijs

dinsdag 5 augustus 2008

Rust

Hier weer even een korte update van mijzelf.

Nu ik weer een beetje rust gevonden heb, na 6 keer verhuist te zijn, heb ik ook tijd om weer even voor een stukje te gaan zitten. Ik schrijf dit nu vanuit mn bed. Hans en ik slapen nu bij Nederlandse mensen die hier een heel mooi appartement hebben, we werden uitgenodigd om daar te komen slapen. God heeft ons hier echt in gezegend, na een week van rondzwerven hebben we nu een eigen plekje, wat nog eens heel mooi is ook. Hele aardige mensen die ik al 3 jaar ken. Tijdens mn eerste keer in China waren ze ook al zo'n zegening voor me door een simpel Nederlands bakkie koffie te geven en nu hebben ze ons weer een slaapplaats gegeven, geweldig.

De 5 teams doen het geweldig!! Hans en ik bezoeken ze iedere dag en geven wat input in de groepen. Het is geweldig om van ze te horen hoe enthousisast ze bezig zijn met hun programma's. Even een stukje uitlichten over wat er gister is gebeurd. Alle 5 teams gingen naar de chinese muur om die te gaan bekijken, in eerste instantie konden ze er eigenlijk helemaal niet komen door het olympische wielrennen wat daar in de buurt is. Ze zijn toen naar een ander gedeelte van de muur gegaan en hebben daar een heerlijke tijd gehad, ze hebben daar voorbede gedaan voor het land en de mensen. Toen ze weer terug naar huis wilde gaan kon dat niet door het wielrennen. Vandaar dat ze daar 3 uur hebben moeten wachten, maar in plaats van klagen hebben ze de gitaar erbij gepakt en zijn ze God gaan aanbidden daar, ze hebben met heel veel mensen gepraat en gebeden. Uiteindelijk hebben die dag 7 mensen Jezus in hun leven aangenomen waaronder iemand die Budhist was.
Geweldig dat God ervoor kiest ons te gebruiken om mensen aan te raken met Zijn liefde.

We bidden en verwachten deze komende dagen dat we meer dingen gaan mogen zien. God wil iedereen bereiken en daarovoor willen wij ons volledig inzetten.

Hans en ik hebben gister ook voor iemand gebeden die Jezus nog niet kent, zijn vrouw had gevraagd of wij voor hem kunnen bidden, dus in de woonkamer gevraagd wie haar man is. We nodigde hem uit om op een stoel te komen zitten in ons midden en dat wij voor hem bidden. Hij vond het allemaal maar een beetje spannend, uiteindelijk ging hij zitten, hij vroeg wat moet ik nu doen? Dus even uitgelegd dat we gewoon voor hem gaan bidden dat er niks raars/engs aan is, dat God een liefdevolle God is en ook zijn leven wil hebben. We hebben gevraagd of God Zichzelf gaat openbaren aan hem. Hij bedankte ons, en ging ervandoor met een mooie glimlach op zn gezicht. Ik hoop dat deze eerste keer bidden voor hem zijn leven zal veranderen.

Dit was het weer even voor nu, binnenkort weer meer.
Bless
Matthijs

zondag 3 augustus 2008

Dakloos

Hier even een berichtje wat Hans en ik samen geschreven hebben. Het is vanuit zijn perspectief geschreven maar we hebben het samen even bij elkaar gesteld, ik heb even geen tijd om het zelf te schrijven. Veel lees plezier.

Hier even een bericht vanuit China, Beijing.Na een goede voorbereiding op Heidebeek zijn we dondermorgen vertrokken richting Schiphol vanwaar we vertrokken naar Duitsland om vervolgens door te vliegen naar Beijing (China).Eenmaal aangekomen bleek al snel dat er nog een koffer in Duitsland stond… maar geen ramp de volgende dag werd deze keurig afgeleverd in een hotel bij ons in de buurt. Verder verliep alles buitengewoon goed. Buiten de luchthaven stonden onze contactpersonen samen met Thijs ons op te wachten waarna ieder team naar hun eigen locatie vertrok waar ze deze periode verblijven.Thijs en ikzelf sliepen in een huis waar nog andere mensen zaten maar deze plaats hebben we verlaten om ruimte te maken voor een van onze eigen teams die zelf op een niet erg comfortabele plaats zaten, maar daar meer over na de olympic outreach.Vandaar dat wij (Thijs en ik) gister even een tijdje dakloos zijn geweest maar na wat heen en weer reizen en bellen hebben we toch weer een plek gevonden waar we tot maandag kunnen blijven. Maandag zullen we naar een appartement verhuizen waar we hopelijk de rest van de tijd kunnen blijven.Even over wat we hier allemaal gedaan hebben en wat we komende tijd willen gaan doen. De teams zijn er al op uit geweest om de stad te verkennen. Zo zat een team in de Mac Donalds en kwamen daar een meisje tegen die J… nog niet kent, na een praatje hebben ze met haar kunnen praten en heeft zij voor het eerst in haar leven zelf gepraat. Gisteravond zijn er praatbijeenkomsten bezocht en vanmorgen zijn we naar de internationale gemeente geweest, daar hebben alle 5 de teams geholpen met de paspoort en veiligheid-check, Vanwege de Olympische spelen moeten de mensen die naar de kerk komen ook helemaal met een scanner gefouilleerd worden. Zelfs bij de kerk is de regering uitermate voorzichtig.Zelf heb ik vrijdag nog even een bezoekje gebracht aan een ziekenhuis hier in Beijing. Toen ik donderdag vertrok vanuit Nederland had ik al wel last van mijn enkel maar wilde daar zelf niet helemaal aan toegeven, en door de drukte bleef ik ook doorlopen. Maar vrijdag aangekomen in China was mijn enkel best wel gezwollen en zijn we voor de zekerheid toch maar even langs gegaan…. Hier zeiden ze dat ik te maken had met een infectie en een ontsteking en dat ik naar een ander ziekenhuis moest gaan voor verder onderzoek…. (dan te weten dat het ziekenhuis waar ik was een beetje lijkt op een slagerij). Maar zelf nam ik als besluit dat ik het nog even wilde afwachten. Na het bezoek aan het ziekenhuis zijn we bij een van de teams langs gegaan om te kijken hoe het met hen ging. Daar aangekomen wilde ze gelijk voor mijn voet en de situatie B…… en hebben we dus gelijk actie ondernomen, de volgende morgen “zaterdag”werd ik wakker en was de zwelling zo goed als weg en begon mijn dieprode enkel weer een beetje normaal van kleur te worden. Kijk dat zijn nog eens mooie verhalen om over te schrijven al zeg ik het zelf…. Natuurlijk houden we het nog wel in de gaten maar als het blijft zoals het is ben ik een dankbaar persoon!Morgen gaan de teams er op uit om een kijkje te nemen bij de Chinese muur en zullen ze op pad gaan om contacten te leggen en met mensen praten.Wij (Thijs en ik) zullen sommige contacten bezoeken en zorgen dat we weer verhuizen naar onze nieuwe plek.Vanmorgen heb ik met veel van de leiders en deelnemers gesproken, sommige moeten echt even wennen maar over het algemeen gaat het heel erg goed en heeft iedereen het ontzettend naar zijn/haar zin. Vanaf dinsdag hopen wij de teams op te gaan zoeken om hen te bemoedigen en samen met hen uit te stappen in de plannen die ze hebben gemaakt.Elke dag hopen we minimaal een team te bezoeken om mee te lopen met hun programma.Het is echt geweldig om te zien dat alles zo goed verloopt, natuurlijk is dit iets waar we de afgelopen anderhalf jaar naar hebben toegewerkt maar nu zien we daadwerkelijk het resultaat…. en dan is dit nog maar het begin. De deelnemers en leiders zie je groeien en hun geloof word soms wel even op de proef gesteld maar het is echt super zoals iedereen zich inzet. Iedereen is ontzettend enthousiast en gaat er helemaal voor.Tot zover even een update vanuit Beijing waar over 5 dagen de Olympische spelen zullen losbarsten.En vanaf deze plek ook even een bedankje naar jullie, dat jullie ons zo omringen…. Dat maakt mijn hart warm en het bouwt geloof. We zien dat de puzzelstukjes in elkaar vallen.En groet vanuit het mooie, warme Beijing,

Hans Leeflang