Weer zeilen

Vrijdag 22 mei 2009

Kherson, 27 graden, helder weer

Na 4 weken Kherson, Ukraine gaan we de zee weer op.
Gisteravond hebben we afgesloten met een good bye party voor de mensen die we hier achterlaten. Alle contactpersonen waren uitgenodigd voor een 4 gangen diner in de saloon van de boot.. Zo hebben we heerlijk van elkaar kunnen genieten en gelijk de christenen/kerken met elkaar in contact kunnen brengen. De getuigenissen van de voorgangers/vertalers en sommige van onze studenten waren het bewijs dat we hier niet voor niks geweest zijn. God heeft heel veel door ons allemaal gewerkt.

Er is afgelopen tijd heel veel gebeurd, we zijn begonnen met weinig contacten, de eerste dagen hebben we gebedswandelingen gedaan door de stad en een rondtour met informatie van de historie van de stad.
Heel leuk allemaal maar we hadden nog niet veel dingen waarmee we konden aan de slag konden in Kherson. Met 30 mensen die graag wat praktisch willen doen is het soms best moeilijk om op God te blijven vertrouwen, dat we zulke dingen ook kunnen gaan doen. Maar bidden en er gewoon op uitgaan is wat God in de bijbel tegen ons zegt. Hierin heb ik afgelopen zomer veel geleerd van Olympic outreach, zonder concrete plannen te hebben, gewoon eropuit gaan.
En als we terug kijken naar afgelopen 4 weken dan kunnen we de leiding van God duidelijk zien, de contacten liepen binnen no-time binnen. De helft van de groep is voor 2 weken vertrokken naar Kiev om daar te helpen in een weeshuis en samen te werken met de Jeugd met een Opdracht basis in Kiev. (ze komen vandaag terug, 20 uur met de trein) Het was heerlijk om zo ook wat meer ruimte op de boot te hebben. In plaats van 40 mensen iedere morgen met ontbijt, nu maar 20. Erg lekker en we waren zo ook flexibeler om vershillende dingen te doen.
Ons team wat op de boot gebleven is iedere dag naar House of Hope geweest, daar waar straatkinderen opvang krijgen na schooltijd, doormiddel van toneelstukjes en spelletjes hebben we ze van Jezus kunnen vertellen. Wat ook elke dag weer terugkwam is het verzorgen van terminale mensen in een hospice, eten geven, wassen.

Mijn passie is om de straat op te gaan en met de ‘’stoere’’ gassies te voetballen en met ze over Jezus te praten. Ongeveer 3 keer per week doen we dat met ongeveer 3/4 jongens.
Zo hebben we toffe relaties opgebouwd met die jongens, wat veel openheid en respect creeert. We hebben met ze kunnen praten en gevraagd of ze Jezus kennen, heel veel kende Jezus al maar dan alleen op een kerkgaande manier. Bidden/praten en een relatie met Jezus kende ze nog niet, we hebben mooie dingen kunnen delen met ze. We hebben ook een jongen Sascha die Jezus half kende mee naar de kerk genomen en gepraat met hem en hem in contact gebracht met de jongeren van die kerk. Vandaag willen we hem als het kan nog een keer ontmoeten en voor hem bidden.

God heeft me afgelopen tijd veel geleerd over autoriteit die we in Hem hebben om de wereld in te gaan en over Hem te vertellen. Vooral de tekst van 1 petrus 2:9 sprak me weer heel erg aan. Maar u bent een uitverkoren geslacht, een koninkrijk van priesters, een heilige natie, een volk dat God zich verworven heeft om de grote daden te verkondigen van hem die u uit de duisternis heeft geroepen naar zijn wonderbaarlijke licht
Door een bijbelstudie die ik voor onze groep voorbereid heb zijn er bij mijzelf ook puzzelstukjes op zn plaats gevallen en ben ik niet terughoudend meer om mensen te vragen of ze Jezus ook kennen. Voordat we de straat opgaan hebben we een korte bijbelstudie en bidden en bemoedigen we elkaar dat we in Zijn kracht en autoriteit uitgaan. Hand 1:8
Wat ik ook nog graag wil zeggen is, als we op God vertrouwen in je dagelijkse leven en Hem de volle ruimte geeft dan gaan er onverwachte mooie dingen gebeuren.
Zoals gisteren, we zaten aan de bijbelstudie om naar de kooi te gaan toen er ineens 2 jongens binnen kwamen op het schip en ons vroegen wat we aan het doen zijn. Halleluja, makkelijker kan niet. Zo hebben we over onze relatie met God kunnen delen. Hij wilde het allemaal heel graag weten. Soms is het zo makkelijk om je geloof te delen.

Morgenochtend om 6 uur vertrekken we met de boot, terug over de rivier de Dnepr naar de Zwarte Zee. Het zal ongeveer weer 3 dagen duren voordat we er zijn. Het weer is heerlijk op dit moment, midden op zee gaan we dan ook een zwemstop maken om er even lekker in te jumpen en te ontspannen. Wat een zegeningen allemaal als je voor Hem aan het werk bent! Heerlijk. (geld trouwens net zo voor jullie) Als we in Bulgarije aankomen dan beginnen we weer overnieuw, ik hoop dat we weer een mooie voetbalkooi kunnen vinden en nog veel andere dingen kunnen doen.

De reis is als volgt
We varen nu vanuit Kherson naar Varna, waar we 12 dagen blijven.
Daarna een korte dagtrip met de boot om voor 12 dagen in Balcik te blijven,
Daarna varen we ongeveer 1/1½ dag naar Burgas waar we de outreach aflsuiten. (ook 12 dagen)

Met vriendelijke groet,
En Zijn zegen aan jullie toegewenst
Matthijs


afscheidsfeestje voor contactpersonen in de saloon van de boot

in de voetbal kooi

Kherson

Even een update vanuit Ukraine, het is laatste tijd best druk geweest dus vandaar een late update. Zoals jullie misschien al op de site van de DTS gelezen hebben, hebben we een leuke week achter de rug. Vanuit Burgas helemaal naar Kherson gezeild, wat een leuk avontuur!
Zaterdag ochtend vertrokken we om 10 uur, op naar de Zwarte Zee. Voordat we vertrokken hebben we alles wat los zit vastgebonden en alles zeilklaar gemaakt.
Het was lekker weer dus iedereen zat gezellig aan dek, zodra de loods van boord was en we het gat uitvoeren werden de golven al wat hoger. Heerlijk om zo over de golven te gaan.
Wel jammer dat we wind tegen hadden, daarom konden we niet lekker zeilen, toch ging het zeil omhoog en gingen we laveren. Omdat we dag en nacht doorzeilen werken we in groepen, 3 uur lang moeten we de wacht lopen, onder leiding van 2 mensen van het schip. Dat betekent dat we continue mensen op de uitkijk moten hebben. Elk half uur plotten, dat is met de coordinaten van de GPS uittekenen op de kaart waar we zijn. We moesten ook helmen, dat is in het engels aan het roer staan en de koers aanhouden, erg leuk allemaal. Mijn shift was van 5uur tot 8 uur, zowel in de avond als in de ochtend. ’s Avonds zagen we de zon ondergaan, ’s morgens om 6 uur zagen we hem ook weer opkomen. De 2e ochtend was mij gevraagd om te helmen, nu heb je de keuze om binnen te sturen, lekker warm en met de radar en alle apparatuur, maar je kan ook buiten aan het roer staan, op het dek, in de volle wind. Die ochtend toen de zon opkwam stond ik lekker in mn warme wolle trui in de wind aan het roer en rechtsvoor mij kwam de zon op, ik voelde me de koning te rijk en een echte zeeman :) haha, serieus dat was zo’n mooie ervaring! Die dag waren er meer mooie ervaringen, ’s middags was ik in het kraaiennest van de voorste mast geklommen, met hoge golven op 20 meter hoogte in een gordel op een plateautje,zonder reling, tot nu toe het spannendste wat ik ooit gedaan heb. Je slingert daar 2 meter heen en weer in de lucht (als het niet meer is)
Toen ik weer terug wilde klimmen, had ik ineens mn carabiner in mn handen (de haak waar je mee vastgesnoerd zit) Ik ben weinig zo erg geschrokken, sta je dan, 20 meter hoog zonder beveiliging. Ik ben weer heel snel terug ingeklikt in de beveiliging en naar beneden gegaan, echt gaaf! Die avond met zonsondergang ben ik in de boegspriet gekropen, daaronder hangt een groot net en kan je dus de voorkant van de boot zien. Toen ik juist net een beetje aan het dromen was kwamen er dolfijnen voor de boeg meezwemmen, een hele groep. Zo mooi! Helder water en dolfijnen die voor het schip aan het duiken zijn.
Kortom de zeiltrip van 3 dagen was super!
Nu nog even wat over de DTS zelf. De groep doet het heeel goed, we zijn er al op veel manieren opuit geweest om mensen te helpen, te bidden en het land te verkennen.
We hebben geholpen op een universiteit waar voorgangers opgeleid worden met de tuin opknappen. We zijn naar een soort verzorgingshuis geweest waar mensen ziek zijn of terminaal. De verzorging is niet zo heel best, mensen liggen naakt in hun bed en de zusters hebben weinig tijd voor ze. Ik ben er zelf nog niet geweest maar dat komt komende weken vast nog wel. Ze hebben de nagels van mensen geknipt en mensen liefde gegeven, die mensen waren zo blij met aandacht en een stukje liefde, we zullen als het mogelijk is hier nog vaak terug komen. We gaan ook naar een weeshuis binnenkort, we hebben een kerk bemoedigd en werken samen met de voorgangster. Heel veel mogelijkheden voor de komende 3 weken dus, daarna gaan we weer terug naar Bulgarije om daar nog 5 weken hetzelfde soort werk te gaan doen.

Nog meer info? www.mmdts2009.blogspot.com

Groetjes allemaal,
Matthijs

Nog een paar fotootjes..